Eski göçmenlerin “kara bulamaç” diye isimlendirdiği bu lezzet, Kırklareli’nin Pınarhisar ilçesine bağlı Poyralı köyünden, Selime ÇETİN‘den derlenmiştir. Temelde, başka yöre mutfaklarında da karşımıza çıkan, bir çeşit pekmezli un helvası uygulamasıdır

Malzemeler

2 su bardağı mısır unu
1 su bardağı pancar pekmezi
1 çorba kaşığı tereyağ
1/2 çay bardağı sıvıyağ
2 su bardağı ılık su
1 su bardağı iri dövülmüş ceviz

Yapılışı

Bir kapta pancar pekmezi ile ılık suyu özleşinceye değin çırpın.
Sıvıyağ ve tereyağını derince bir tavaya alarak mısır ununu ekleyin.
Kokusu çıkıp, rengi dönene kadar ( fakat unu acıtmayacak nisbette ) mısır ununu kavurun.
Bunu yaparken mısır unu önce topaklanacak, siz tahta kaşıkla ezdirerek muamele ettikçe kıvamını bulacaktır.
Pekmezli suyu ekleyip, unun topaklanmasına müsade etmeksizin şerbeti çektirin.
Bunu yaparken, tahta kaşıkla malzemeyi sürekli kenarlardan ortaya toparlayıp, helmelenmesi için kaşığın sırtıyla ezdirin.
Un helvası kıvamını yakaladığınızda ateşin altını kapatın.
İlk sıcaklığının çıkması için birkaç dakika daha kaşıkla havalandırarak malzemeyi özleştirin.
Üzerine temiz bir peşkir ( yahut kağıt havlu ) gerip, tencerenizin kapağını kapatın.
Bu şekilde yarım saat demlenmeye alın.
Geleneksel sunumda bir tabağa yahut helvayı alacak nisbette bir siniye yayılıp, kaşık sırtıyla düzleştirilir.
İrice bir baklava dilimi gibi bıçakla izler çizilip, her dilimin üzerine yarım ceviz içi saplanır.
Siz arzuya göre kaşık helvası gibi, arzuya göre elinizle bir çiğ köfte gibi, yahut bir kalıp kullanarak şekil verebilir; üzerine kırıklı ceviz içi serpip servis edebilirsiniz.
Not : Unu kavururken cevizi de kavurarak malzemenin içinde de değerlendirebilirsiniz.

Not : Pancar pekmezinin şeker oranı yeterli olduğu için fazladan şeker ilave edilmez. Arzuya göre siz bu oranı kullandığınız pekmeze göre ilave şeker ile damak tadınıza göre dengeleyebilirsiniz. Pekmezi su yerine ılık süt ile açtırarak da lezzeti katmerleyebilirsiniz.

Kalan ömre inat, mutlu yaşamak bir sanat... Sevgiye, dostluğa aç kol kanat, Gerisi, inan bana teferruat... La Edri