Antakya’nın züngül, İstanbul’un meşhur halka tatlısına uzaktan akraba olan İspanyol tatlısı “churros” artık İstanbul’da. Dünyanın çeşitli köşelerinde yaşarken keşfettiği bu lezzeti İstanbul’a getiren Özgür İshakoğlu, Moda’da açtığı Chocca’nun kuruluş öyküsünü anlattı:

“Churros’u ilk kez Meksika’da tekstil üretimi yaptırdığım minik Tecate şehrinde görmüştüm. Atölyeden çıkan çalışanlar kapının önüne gelen seyyar satıcıdan üzerine tarçın ve şeker dökerek paketleyip satılan uzun ve iki parmak kalınlığındaki tatlıları, yorgun bedenlerine neşeyle indiriyorlardı. Ben de ilk kez o zaman tattım ve bayıldım. Los Angeles’da yaşadığım eve oldukça yakın olan Venice Beach’de de ufacık bir ‘churros’ dükkanı olduğunu biraz geç fark ettim. Bu dükkanın da kısa sürede müdavimi olmuştum; önünden her geçtiğimde yağlı kağıda sarılı bir churros’u hiç affetmedim.BARCELONA’DA ÇOK BİLMEZLER MADRİD’DE ÇOK TUTULUR

Yıllar sonra İtalya Verona’ya taşıdıktan sonra iş için İspanya’ya gidip gelmeye başladım ve churros ile Antakya arasında ilk kez bir bağ olduğunu işte o gezilerimden birisinde kavradım. Barselona’da öyle çok sık rastlanacak bir tatlı değil churros ama Madrid ve Toledo’da bizdeki dönerciler gibi her köşe başında bir dükkana rastlarsınız... Meksika’da yalın bir şekilde yenilen açlık bastırıcı bu tatlı, İspanya’da şık fincanlarda servis edilen özel çikolata sosuna bandırılıp yenilen yüksek bir damak lezzetine ulaşmıştır. Toledo’da, rahibelerin ürettiklerini satan ufak bir tatlıcı dükkanında önüme konan simit şeklindeki churros, bana Antakya’da züngül, İstanbul’da halka tatlısı dediğimiz tatlıyı hatırlattı. Araştırmak istedim ama ne kadar kaynak karıştırdımsa bu tatlının kökenlerine varamadım bir türlü. Hem Afrikalı, hem Arap, hem Türk, hem de bir yanıyla Avrupalı olan güzel şehir Tripoli’de yaşadığım yıllarda, bir gün daracık sokaklarda yürürken burnuma gelen kokunun izi beni züngül, halka ya da churros dediğimiz tatlının kökleriyle karşı karşıya getirdi ansızın. Evet, churros kesinlikle bir Arap tatlısıydı ama ne Antakya’nın züngül’üne ne de İspanya’nın churros’una benziyordu; onların atasıydı. Araplar Güney İspanya’yı dört yüz yıl boyunca istila etmişler ve birçok yiyecek gibi, churros’u da bu topraklara getirmişlerdi, tıpkı bir yanı halen Arap olan Antakya’da olduğu gibi.